ඔන්න එකමත් එක රටක දැවැන්ත සමාගමක් තියෙනවා. ඒ සමාගම තමයි ඒ රටේ ආනයන අපනයන වෙළඳාමේ විශාලම පංගුකාරයා.
මිස්ඉන්වොයිසිං හෙවත් හොර බිල් දැමීම හරහා ඒ රටට ලැබිය යුතු විශාල විදේශ විනිමය ප්‍රමාණයක් රටින් පිට කළා කියලා චෝදනා එල්ල වෙනකොට ඒක ඒ රටේ ලොකුම ආනයන අපනයන මෙහෙයුම්කරුවාට ඍජුවම අදාළ වෙනවා.
මේ අතරෙ මිස්ඉන්වොයිසිං චෝදනාව නගපු අය අතරින් වැඩිම සද්දෙ තියෙන පක්ෂෙට අවුරුදු ගණනක කැම්පේන් එකක් සඳහා වැක්කෙරෙන්න සල්ලි ලැබෙනවා. උන් ඒ සල්ලිවලින් ආණ්ඩු පෙරළනවා.
බලයට පත් වුණාට පස්සෙ අර කොම්පැනියෙ හිටපු ලොක්කාට ඒ ආණ්ඩුවේ ජනාධිපතිවරයාගේ අතිශය වැදගත් නියෝජිතකමක් ලැබෙනවා.
ටික දිනකින් ඒ රටේ ප්‍රධාන වරායේ එතෙක් නොතිබුණු අමුතු තදබදයක් ඇතිවෙනවා. නැව් හරවන් යනවාය කියාත් වාර්තා වෙනවා. කන්ටේනර් නිෂ්කාශනය පමා වෙනවා. ලොරි පෝලිම් ගැහෙනවා. ඩ්‍රයිවර්ලා බනිනවා. ඇමතිලා නිරීක්ෂණ චාරිකා යනවා. උනුත් කාටද බනිනවා.
මේ අතර, දේශපාලන නායකත්වයේ නියෝග මත රේගුවෙන් නිිශ්කාෂණය කළ යුතු රතු ලේබල් කන්ටේනර් 300කට වැඩි ප්‍රමාණයක් නිසි පරීක්ෂා කිරීමකින් තොරව පිටවෙනවා.
ඒ බහාලුම්වල ආපු දේවල් මොනවද? රත්තරංද? මත්ද්‍රව්‍යද? පුපුරන ද්‍රව්‍යද? ආයුධද? වෙන මොනවද? කීයටවත් ඒවා සොයාගන්නට ලැබෙන්නේ නැහැ. තව ටික කාලෙකින් සමහර විට ඒ රටේ තැන් තැන්වලින් අමුතු අමුතු දේ හමුවෙන්නට පුළුවන්.
මේ පූර්වාපර සන්ධි ගලපාගන්න.
ආ ඔව්, ඒ රටේ හිටිය පෙරටුගාමී කට්ටියකටත් ඡන්ද කැම්පේන් එහෙම කරන්න කොහෙන්ද සල්ලි ලැබුණා. දැන් උනුත් නිහඬයි. මිස්ඉන්වොයිසිං කිං කෙනෙකු වුණ පතිරණයෙකුත් හිටියා. දැන් උගෙත් කටේ පිට්ටු.
Photo එක ලංකාවෙ එකක්. ලංකාවේ එහෙම වෙන්නෙ නෑ කියන්නයි ඒක දැම්මෙ.
දැන් ඉතින් ඒ රට මොකක්ද අහගෙන මගේ පස්සෙන් එන්න එපා. මං ඉතින් කතන්දර ලියන්නෙක්නෙ. තමන් හිතන්න
අජිත් පැරකුම් ජයසිංහ
